Lay, Lady, Lay
[Πλάγιασε, Πάγκαλη, Πλάγιασε]
Πλάγιασε, πάγκαλη, πλάγιασε στο πελώριο
μπρούτζινο κρεβάτι μου
Πλάγιασε, πάγκαλη, πλάγιασε στο πελώριο
μπρούτζινο κρεβάτι μου
Κι ό,τι χρώματα έχεις στο υπέροχο μυαλό σου
Θα σ’ τα δείξω, να λάμψουν θα τα κάνω
για το χατίρι το δικό σου
Πλάγιασε, πάγκαλη, πλάγιασε πάλι στο κρεβάτι
Και μείνε με τον άντρα σου, δεν θα κλείσει μάτι
Ως να χαράξει, και τον δω για σένα να χαμογελά
Τα ρούχα του, ναι, είναι λερά, μα τα χέρια καθαρά
Ναι, τα ρούχα του λερά, μα καθαρά τα χέρια
Κι εσύ ’σαι ό,τι καλύτερο έχει δει κάτω απ’ τ’ αστέρια
Πλάγιασε, πάγκαλη, πλάγιασε πάλι στο κρεβάτι
Και μείνε με τον άντρα σου, δεν θα κλείσει μάτι
Γιατί να περιμένεις άλλο ο κόσμος για ν’ αρχίσει
Όταν ο άντρας σου με το γλυκύτερό του γλύκισμα
λαχταράει να σε τιμήσει
Γιατί άλλο να περιμένεις αυτόν που θ’ αγαπάς
Όταν τώρα δα μπροστά σου είναι, τώρα δα αυτόν κοιτάς
Πλάγιασε, πάγκαλη, πλάγιασε στο κρεβάτι μου ξανά
Μείνε μου, μείνε, πάγκαλη, η νύχτα είναι μπροστά
Να σε δω λαχταρώ μες στο φως το πρωινό
Λαχταρώ όλη τη νύχτα σφιχτά να σε κρατώ
Μείνε, μείνε μου, πάγκαλη, γι’ άλλη μια φορά
Τ’ αστέρια είναι λαμπερά και η νύχτα είναι μπροστά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου