Στη λίμνη αργοσαλεύουν κύκνοι μεγαλόπρεπα.
Στορίζουν κύκλους μαγικούς με άφθαρτα κρόσσα.
Κάτασπροι, της σιωπής αναθιβάλλουν τους σκοπούς.
Τ' άνθια το νόημα δίνουνε με τη συμβολική τους γλώσσα.
Ερωτεμένος με την απουσία του έρωτα,
χιμαιριασμένος απ' του απόλυτου το πάθος,
σβήνω τα χνάρια τα περίτεχνα ενός ονείρου,
στου νου και στης ψυχής το βάθος.
Ίσκιος λαλιάς η γλώσσα των ανθών. Το κυκνολάλημα
θέμα ονείρου. Κ' η αγάπη μου; Άφανος κλώθει ο καημός της.
Κι απουσιαστής, φθείρω ένα ποίημά μου: Έκφραση σιωπής.
Πληθαντιλάλητος σαν ερημία, - ο μόνος του αναγνώστης.
ΦΙΛΤΡΑ ΕΠΩΔΩΝ (1935)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου