Δευτέρα 30 Μαρτίου 2020

Αλεξία Αθανασίου: Νησί του Βίδο (Μνήμες 1916 - '18)





                          "Ο Θάνατος, κύμ' απαλό
                          ψυχές νανούριζε και τα όνειρά τους."


Μια μινιατούρα Παραδείσου
      το Νησί• κι όλα σ' αρέσουν.
Μα όταν, αντίκρυ, από το Σέρβικο
περάσεις Κενοτάφιο
στάσου για ένα λεπτό...
με σεβασμό να στοχαστείς με τρυφερότητα
τις δύστυχες ψυχές (τόσες χιλιάδες!)
που μες στο Βίδο και την Κέρκυρα
από το κρύο πέθαναν τις κακουχίες
τα τραύματα απ' τον πόλεμο.
Εδώ, που βλέπεις, τα οστά
φυλάσσονται αρκετών• - κι άλλων κακότυχων
κουρνιάζουν αιωνίως
      στους θαλάσσιους βυθούς.
(Εκεί τους πόντισαν καθώς
γίναν αμέτρητα τα μνήματα
κι ούτε δυο μέτρα γης γι' αυτούς δεν περισσεύαν.)_
Ειρηνικά τα κύματα στο Βίδο•
με λέξεις πράσινες μιλούν μ' ήρεμους φλοίσβους
γαλήνη τους ενώνοντας μ' εκείνη των νεκρών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου