Λουσάμενοι͵ Προδίκη͵ πυκασώμεθα καὶ τὸν ἄκρατον ἕλκωμεν κύλικας μείζονας αἰρόμενοι.
βαιὸς ὁ χαιρόντων ἐστὶν βίος· εἶτα τὰ λοιπὰ γῆρας κωλύσει͵ καὶ τὸ τέλος θάνατος.
***
Στεφάνια να φορέσουμε, Προδίκη, αφού λουστούμε, κι ας πιούμε ανέρωτο κρασί στις πιο μεγάλες κούπες.
Του χαροκόπου λιγοστές είν’ οι χαρές στον κόσμο, τι θα'ρθουνε τα γερατειά κι ο θάνατος στο τέλος.
Απόδοση στα νέα ελληνικά:
Ε.Π. Φωτιάδης
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου