Mais de quoi ? De vin, de poésie ou de vertu, à votre guise. Mais enivrez-vous.
Et si quelquefois, sur les marches d’un palais, sur l’herbe verte d’un fossé, dans la solitude morne de votre chambre, vous vous réveillez, l’ivresse déjà diminuée ou disparue, demandez au vent, à la vague, à l’étoile, à l’oiseau, à l’horloge, à tout ce qui fuit, à tout ce qui gémit, à tout ce qui roule, à tout ce qui chante, à tout ce qui parle, demandez quelle heure il est ; et le vent, la vague, l’étoile, l’oiseau, l’horloge, vous répondront : « Il est l’heure de s’enivrer ! Pour n’être pas les esclaves martyrisés du Temps, enivrez-vous ; enivrez-vous sans cesse ! De vin, de poésie ou de vertu, à votre guise. »
***
Αφιερωμένο στον Δαρείο Ακύλα
Πρέπει να 'στε πάντα μεθυσμένοι -
τα πάντα κρύβοντ' εκεί·
είναι το μόνον που μετράει
Για να μη νιώθετε το φριχτό του Χρόνου βάρος
τη ράχη σας να λυγίζει
και να σας τραβάει στο χώμα,
πρέπει να 'στε πάντα μεθυσμένοι
Με τι; Κρασί, Ποίηση, Αρετή... Όλα τους, πρόσφορα... Μ' ό,τι θέλετε - Μοναχά: μεθάτε!
Κι αν, καμιά φορά, σε κάποιου παλατιού τα σκαλοπάτια ή σ' ενού ρείθρου τη χλόη, στη θρηνούσα μοναξιά του δωματίου, ξυπνήσετε πάλι με το μεθύσι να σβήνει ή να σας έχι εγκαταλείψει ήδη, ρωτήσετε τ' αγέρι, το κύμα, τ' αστέρι, το πουλί, το ρολόι, ό,τι μπορεί να ξεφύγει τελικά, ό,τι στενάζει, ό,τι κυλά, ό,τι τραγουδά, ό,τι μιλά - για την ώρα ρωτήστε και τ' αγέρι, το κύμα, τ' αστέρι, το πουλί, το ρολόι, θ' απαντήσουν: «Είναι ώρα όλοι ν' αρχινήσουν να μεθάνε! Για να μη μαρτυρήσετε, ίδιοι καινούργιοι του Χρόνου δούλοι, μεθύστε, διαρκώς να μεθάτε! Κρασί, Ποίηση ή Αρετή... Ό,τι τραβά η ψυχή σας»
Απόδοση στα ελληνικά:
Βασίλης Πανδής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου