Τα δέντρα μεγαλώνουνε χωρίς νοημοσύνη.
Παίρνουν τροφές από τον άνεμο
το χρώμα από τον ήλιο
τη μουσική από τα πουλιά
τη σιωπή από τη νύχτα.
Τα δέντρα κρυώνουν το χειμώνα μα υπομένουν το κρύο
το καλοκαίρι διψούν μα υπομένουν τη δίψα.
Τα πράσινά τους χέρια όταν απλώνουν
δε μας γυρεύουν τίποτε.
Μακαρίζουμε τα δέντρα που ανεβαίνουν
τα δέντρα που ανεβαίνουν προς τον ήλιο
χωρίς νοημοσύνη
δίχως φόβο
ριζωμένα στων προγόνων μας τη σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου