Πρὸς ἀναίσθητον Λοίδορον
Καὶ βάτραχοι φωνάζουσιν, ἀλλ᾿ ἐκ τελμάτων.
Καὶ κῦνες ὑλακτοῦσι, ἀλλ᾿ μακρόθεν,
καὶ κάνθαροι παίζουσιν, ἀλλ᾿ ἐν κοπρίαις,
οὐκοῦν, τί καινόν, εἰ λαλούσιο οἱ λίθοι.
Μικρὸν παραλλάττοντες ἀδρῶν βατράχων.
***
Κι οι κάρλακες φωνάζουν, αλλά μες απ' τα λασπόνερα
Κι οι σκύλοι αλυχτάν, αλλά μακριάθε
Και τα σκαθάρια παίζουν, αλλά μες στα κοπρολύματα
Λοιπόν, πού 'ναι το νέο, αν μιλάν κι οι πέτρες;
Εξάλλου και με τους χοντροκαρλάκους λίγα μοιάζουν να 'χουν να χωρίσουν
Απόδοση στα νέα ελληνικά:
Βασίλης Πανδής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου