Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

Βασίλης Πανδής: Ύμνος


Ι
Γυμνός ως νεκρός
λερός στις αποικίες των ερώτων

πολιτείες διαστήματα
ασύγγνωστες στο χρόνο
φυγόκεντρες
διαστελλόμενες στα μάκρη

ΙΙ
Πρωτοχρονιές αθανασίες
οπού κουβαλώ στους ώμους
υποχρεώσεις κι υποχρεώσεις -

π α ρ α κ α λ ώ  μ η ν  ε γ γ ί ζ ε τ ε

 και είν” εγγύς ο νέος χρόνος

ΙΙΙ
Ο μέγας μορμυρισμός
σχηματοποιώντας τη θλίψη του
μέρα μεσημέρι των αιώνων
κάρφος

IV
Αγρύπνια επιταχτική που μ” έθρεψες
μονόφθαλμο στους τυφλούς
στο πρώτο χιόνι
στο μαράζι

V
Ξερολίθαρο κι ανεμία
κρατώντας ο νους μου

εκλώσαε τς αμάραντες φωταύγειες
σε κάποιου στόματος τα χάη
νέκυς η μαύρη αναμονή

VI
Η σ υ χ ί α – μην ξυπνήσει το άφατο
και μας πλακώσει και μείνει
η μαγιά μας και γεννήσει άλλα τέρατα
καινούργια οπτικά μου νεύρα

VII
Θα στραφούν εναντίον μου και
τα στερνά ανεμομαζώματα,
πρι να παγώσω ακόμα

VIII
Όμως, τώρα που έβαψα
τα δάχτυλα με το αίμα μου,
πιες λίγο και ιστόρησε —
αυτός ο ύπνος
με ξατρέχει

IX
Όχι σπλαχνιά μήτε και θάλπος —
μην ξεχωρίζουν οι φωνές

X
Πάντα σε ξεγελάει το μαύρο


1η δημοσίευση: http://fractalart.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου