Ο Πορφύρας και τόσοι άλλοι ήταν λυρικοί μεγάλοι στον καιρό τους.
Εμείς ούτε λυρικοί είμαστε ούτε μεγάλοι, κι ο καιρός μας είναι απέραντος.
Δεν είμαστε το πουλί που πάει, αλλά εκεί που το πουλί πάει...
Δεν είμαστε το παιδί που κλαίει, αλλ’ όλ’ αυτά για τα οποία κλαίει
(και θα τα μάθει αργότερα...)
Δεν είμαστε η γυναίκα η όμορφη, αλλ’ αυτό που η γυναίκα η όμορφη
Παθαίνει (και δεν το λέει, και κλαίει μόνη).
ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΠΑΣ: ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1957-1983)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου